بررسی اثر محل تماس اکلوزالی روی شکستن چینی در روکش چینی فلز با فلزات Base

مقدمه   ترمیمهای چینی- فلز با آلیاژهای بیس متال از رایج ترین ترمیمهای دندانپزشکی است و تاکنون تحقیقی در رابطه با محل ختم چینی در سطح اکلوزال این ترمیمها انجام نشده است. هدف اصلی این طرح یافتن مناسبترین محل اتصال چینی-  فلز در سطح اکلوزال، در رابطه با محل تماس اکلوزالی، در ترمیمهای چینی فلز با آلیاژ Base Metal می باشد. مواد و روشها  75 مدل فلزی تهیه و بر روی هر کدام یک روکش چینی- فلز ساخته شد. روکشها ، روی مدلهای مربوطه با سمان زینگ فسفات چسبانده و به سه گروه 25 تایی تقسیم شدند. محل تماس اکلوزالی در گروههای مختلف به ترتیب زیر تعیین گردید: گروه اول (A) ، در محل اتصال چینی فلز گروه دوم (B) ، 2 میلیمتر دورتر از محل اتصال چینی فلز و روی چینی گروه سوم (C) ، 2 میلیمتر دورتر از محل اتصال چینی فلز و روی فلز تمام نمونه ها برای انجام تست فشار آماده گردید و توسط دستگاه اینسترون تست فشار انجام شد. یافته ها  پس از ثبت نیروی لازم برای شکست چینی در هر نمونه ، تحلیل آماری با استفاده از آنالیز واریانس یک عاملی (ANOVA) و تست دانکن انجام شد. متوسط نیرو در هر سه گروه با همدیگر اختلاف معنی داری داشتند. گروه B کمترین نیرو در حدود kg290 و گروه C بیشترین نیرو یعنی در حدود kg713 را نشان دادند. گروه A حدود kg529 حد واسط این دو بود. نتیجه گیری  1-در ترمیمهای چینی فلز بهترین محل برای تماس اکلوزالی فلز می باشد. 2- خطر شکست چینی در ترمیمهای چینی فلز، هنگامی که تماس اکلوزالی روی چینی قرار دارد بیشتر از زمانی است که تماس در محل اتصال چینی فلز می باشد.